Dagelijke een kort bericht inzake mijn trip naar Athene
Zondag 4 september vlieg ik naar Athene. Vliegen, brengt altijd een hoop stress met zich mee. Gaat het wel goed met de assistentie op de luchthavens? Zal mijn vliegtuig op tijd vertrekken? Eenmaal in Athene maak ik vast ook het nodige mee. Ik neem jullie voor negen dagen mee op mijn reis via een korte dagelijkse notitie op deze pagina. Daarbij moet je het helaas zonder foto's doen, want ik kan mijn fototoestel niet aansluiten op mijn laptop. Die komen wel 'online als ik eenmaal thuis ben. Ik begin mijn dagelijkse update op woensdag 31 augustus.
Vrijdag 9 september
Daarom gaat het nooit wat worden met de Grieken. Ik checkte gistermiddag 12:30 uur in. De assistentie zou snel komen. Nog niemand om 13:00 uur. Ik weer vragen aan de balie. 'Over tien minuten.' in uw dromen. Om kwart voor twee zat/stond ik nog steeds in de hal. Boarding was om 14:15 uur. Ik opnieuw naar de balie, klaar om het f... woord te gebruiken. Weer een andere kerel. Bellen. Na vijf minuten dan eindelijk de assistentie die zich rot moest haasten om mij op tijd door de security check en naar de gate te krijgen. Het was heel krap aan. De lift om mij In het vliegtuig te krijgen, stond dan al wel klaar. Op Eindhoven Airport dan weer geen lift. 'Was niet duidelijk.' Laat maar jongens. Johan neemt de trap wel. Het zal niet verbazen dat ik voor dit jaar mijn buik weer vol heb van het vliegen. Volgend jaar naar Bratislava, conditio sine qua non, ga ik het mooi anders doen. Geen assistentie meer tot in het vliegtuig. Alleen naar en van de gate. Volgend jaar is voorlopig toekomstmuziek.
Donderdag 8 september 2022
Ii zag gisteren enkele personen in een rolstoel In Athene. Ze waren duidelijk aan het bedelen. Triest gezicht. Ik heb niets gegeven. Dat doe ik aan geen enkele bedelaar, nergens. Waarom zou je de een wel iets geven en de ander niet? Is een bedelaar in een rolstoel 'zieliger' dan een bedelende vrouw en kind? Het zou niet mogen voorkomen in Europa, maar in elk land op mijn reis trof ik bedelaars aan. In Athene zijn het er wel veel.
Ik heb hier geen gebruik gemaakt van het ov. De bussen zouden gedeeltelijk toegankelijk moeten zijn. Het verkeer in Athene is echter zo chaotisch dat ik de stadsbussen links heb laten liggen. De metro zou volledig toegankelijk moeten zijn. Als de liften naar de perrons werken. Wat niet altijd het geval is, vertelde men mij. Ik bewoog mij door de stad per sightseeing bus, die zijn toegankelijk, per taxi, niet duur, en vooral te voet.
Athene zit erop. Jullie horen er nog over! Op naar Bratislava. Mei 2023?
Woensdag 7 september 2022
' Hoe bevalt Athene je tot nu toe? ', vroeg de oprichtster van Art Imeleia voordat we met het interview zouden gaan beginnen. Ik trok een bedenkelijk gezicht. Ik heb jullie al verteld over de slechte bestrating en het chaotische verkeer. Ik wilde mijn gastvrouw echter niet te veel schofferen. Ze gaf zelf het antwoord: 'Athene is geen goede stad voor mensen met beperking.' Een van haar acteurs die ook aanwezig was, zei dat hij desondanks zijn weg heeft weten te vinden.
Eerder op de dag sprak ik een Griekse gitarist die in de buitenlucht wat zat te spelen. Hij zag mijn handicap en vertelde dat er ook een Griekse God was met een beperking, Hephaistos. Deze liep mank volgens de mythologie. Hephaistos was de God van de smeedkunst, maar de gitarist noemde hem ook een wijze God.
Veel Grieken hebben medelijden met mensen met beperking. Veel ouders schamen zich voor hun gehandicapte kinderen. Inclusie is hier nog ver weg, leerden mijn gesprekspartners mij tijdens het interview. Ik concludeerde dat de Grieken hun mythologie niet meer kennen. Het wordt de titel van het interview. Volgende week ga ik het uitschrijven.
Dinsdag 6 september
Gisteren veel gelopen in Athene. De bestrating is op veel plekken om te huilen. Een fenomeen dat ik in zoveel Europese steden tegenkom. Is het nu zo moeilijk voor gemeenten om daar serieus aandacht aan te besteden? Waar heb je anders stratenmakers voor in dienst? En een bestrating die schots en scheef ligt, met los liggende stenen is niet alleen een probleem voor mensen die moeilijker ter been zijn. Ik zie in Antwerpen menigeen struikelen.
Vandaag om 17 uur het interview. Laat. Ik heb veel vragen. Het zal dus niet snel gedaan zijn. Gelukkig zijn Grieken avondmensen. Ik at gisteren in een restaurant, een van de weinige in de buurt van mijn hotel, dat tot een uur in de nacht geopend is. Ik zou dus niet met een lege maag naar bed hoeven vanavond.
Maandag 5 september
Ik was gistermiddag de laatste passagier die het vliegtuig binnenstapte. Op luchthaven Zaventem loop je door een koker zo het vliegtuig binnen, zonder trap. Op Eindhoven Airport hebben ze dat niet. Dat gaat daar gewoon via de vliegtuigtrap. Voor Johan moest dus een speciale lift komen. We vertrokken daardoor te laat, maar landden nog op tijd. Ook op de luchthaven van Athene geen koker. De assistentie stond al wel te wachten. Of het zou lukken, de trap af. 'What the hell',, dacht ik. Het was half tien in de avond, in de hal stond mijn taxichauffeur te wachten. Ik besloot het gewoon te proberen. Het ging. Weet ik ook weer voor de volgende keer.
Vandaag de omgeving verkennen. Akropolis en Panthéon lijken me net iets te ver weg te liggen om te lopen.
Zondag 4 september
Ontbeten en gedoucht. Ik blijf tot 12 uur op mijn kamer. Daarna is het nog vijf uur wachten en stressen totdat het vliegtuig de lucht in gaat. Over de hotelkamer verder geen klagen. Hij is geluiddichte. Er dringt geen enkel lawaai van buiten door. Alleen jammer dat er geen nachtkastjes zijn.
Wat ga ik vanmiddag doen? Allereerst nog maar eens goed eten. In het vliegtuig krijg je niet meer dan een boterham en een snack. Ik kan naar de McDonald's, naar de Starbucks. Of ik sla iets in bij AH. Wellicht zijn er nog andere opties. Vroeg inchecken. Het wachten op de assistentie is altijd een ramp. Als het is geregeld. Ik heb een bevestiging, maar dat zegt niet alles. Het is al eens voorgekomen dar ze op de luchthaven alsnog van niets wisten. Het is altijd gestress en gezever.
Misschien moet ik vooral maar lekker buiten gaan zitten en van het mooie weer genieten. Als het allemaal volgens het boekje verloopt, land ik vanavond om half tien in Athene. Dan nog naar het hotel. Ik heb een taxi gereserveerd.
Zaterdag 3 september
Gisteravond even na half zeven wist de oprichtster van Art Imeleia mij dan toch al een locatie en datum te mailen. De locatie zou niet ver van mijn hotel vandaan moeten zijn. In welke vreemde stad ik mij ook bevind, ik verdwaal altijd. Dat is echter voor dinsdag 6 september om 17:00 uur Atheense tijd. In Athene is het één uur later.
En zo is alles in theorie geregeld en voorbereid. De reistas is ingepakt. Mijn survival jacket zit vol met de benodigde papieren/reistickets, pasjes en mijn fototoestel. Die zaken heb ik altijd het liefst op mijn lijf. Kan niemand ze pikken en ik ze niet kwijtraken. Vanmiddag om 13:45 vertrek ik met de Flixbus vanuit Antwerpen naar station Eindhoven. Daar moet ik dan nog de bus naar Eindhoven Airport nemen. Eigenlijk wil ik geen jas aandoen, in mijn reistas past die niet meer (behoorlijk stevig spijkerjack). Maar ik zal hem toch mee moeten nemen, gezien de weersvoorspellingen voor Nederland en België de komende week. Nee, dan Athene. Nog steeds de hele week zon, alleen iets minder warm dan eerst voorspeld, 28/29 graden. Ik heb een heel klein tubetje zonnebrandcrème weten te vinden bij de Kruidvat, 50 ml. Mag in uwe handbagage.
Ik sluit af met een huishoudelijke mededeling. In principe zal ik iedere dag een stukje tikken over mijn ervaringen tijdens de reis. Pin mij niet vast op een tijdstip. Het zal zeker niet stipt iedere ochtend voor 10:30 uur zijn, zoals de afgelopen dagen. Ik kondig het aan op mijn belangrijkste Twitter-account (LiveinAntwerp) en op Facebook zodra het online is. Verder nergens. De kans is groot dat mijn notities vanaf morgen niet meer in vlekkeloos Nederlands zijn. Dat krijg je als je op een tablet werkt die geheel eigen woorden gaat verzinnen voor je terwijl je tikt. Op foto's hoef je nog niet te rekenen. Ik zal er best veel maken, maar ik kan geen foto's uploaden vanaf mijn fototoestel op mijn tablet.Je zult dus daarop moeten wachten tot ik weer achter mijn Antwerpse laptop zit.
Eindhoven, here we come. Wish me luck!
Vrijdag 2 september 2022
Art Imeleia is een klein theatergezelschap zonder vaste repetitielocatie. Dat maakt het lastig voor de oprichtster om met mij een concrete datum en locatie af te spreken waar ik het gezelschap tijdens mijn verblijf in Athene kan interviewen. Ze hoopt het mij uiterlijk zaterdagochtend te laten weten. En indien niet? We hebben al telefoonnummers uitgewisseld, dus als de nood aan de man komt, kan ik vanaf maandag ook op die manier in contact treden. Maar je kent mijn aversie tegen telefoneren ... Het blijft zo in elk geval tot het laatste moment spannend hoe het interview gaat verlopen. Mijn vragen heb ik ondertussen al wel opgesteld.
Ik ontving gisteravond een mail van Vliegtickets.be Dat het bijna zover is om online in the checken. Weet niet of ik dat ga doen. Doe het normaal altijd aan de balie op de luchthaven. De mail bevatte ook een overzicht van alle details. Die had ik al uitgeprint en zijn ook online in te zien. Maar nergens stond het stoelnummer vermeld. In de mail van gisteravond wel! Stoel 10 c, heen en terug. Gelukkig, toch mijn huiswerk goed gedaan in juni. Een zitplaats lekker vooraan. Ik hoef niet per se bij het raampje te zitten. Integendeel, liever de stoel bij het gangpad. Wat ik echt niet wil, is een stoel in de achterste rijen van een vliegtuig. Dan bevangt mij een gevoel van claustrofobie.
Wat valt er verder allemaal nog te doen, de goed 27 uur dat ik nog in Antwerpen ben ten tijde van dit stukje tikken? Wat de reis betreft niets meer. Afspraak interview wordt last minute werk vrees ik en hoe ik mijn vrije dagen ga invullen in Athene zie ik op die dagen zelf. Wat rest zijn vooral huishoudelijke taken. Ik heb er een hekel aan mijn woonst niet opgeruimd achter te laten wanneer ik voor langere tijd wegga. Dan keer je terug in de rommel en kun je alsnog aan de slag. Momenteel staat de wasmachine al te draaien. Stofzuigen en wc reinigen staan voor morgenochtend op het programma. Vandaag doe ik verder wat kleine dingen. De start van de reis is nu heel dichtbij!
Donderdag 1 september 2022
In Athene ben ik nog nooit geweest. In verbleef in 2008 wel een kleine week op Rhodos. Nu ben ik drie hele dagen in Athene. De vierde dag vertrek ik. 'Zo kort maar?', vroeg iemand mij. Tja, Athene lijkt op zich geen dure bestemming. Het bedrag dat ik voor vier nachten hotel kwijt ben, betaal ik in Rotterdam voor anderhalve hooguit twee nachten. De vlucht kostte ook geen fortuin. Maar ik ben het gewend mijn verblijven op mijn Europese reis kort te houden.
In 2013 was dat noodzakelijk. Toen reisde ik langs 12 lidstaten tegelijk in iets meer dan een maand tijd. Arriveren, twee volledige dagen in een hoofdstad en de vierde dag op naar de volgende bestemming. Ik geef toe dat ik op die manier niet echt veel van de steden heb gezien. Het ging mij echter om de interviews. De tijd die ik de toerist kon uithangen, was mooi meegenomen.
Nu heb ik twee volle dagen in Athene dat ik mij als toerist kan gedragen. Wat ga ik allemaal bezichtigen? De Akropolis en het Pantheon staan uiteraard op mijn lijstje. Ik heb geen Grieks gehad op de middelbare school. Heb wel diverse malen over de geschiedenis van het oude Griekenland gelezen. In hoofdlijnen ken ik dat wel, maar de details willen nooit blijven hangen. Hetzelfde heb ik met de oude Romeinen. Ik ben toch meer de man van de moderne geschiedenis. Zeg vanaf pak hem beet het jaar 1500 na Christus.
Of ik de Akropolis en het Pantheon uitvoerig ga bezoeken? Ik denk het niet. De Akropolis zou tegenwoordig redelijk goed toegankelijk moeten zijn voor mensen met een beperking. Dat wil zeggen: mensen met beperking zonder hoogtevrees. Iedere beperking heeft zijn eigenaardigheden. Een eigenaardigheid bij mij is dat ik mij in de buitenlucht niet durf te wagen op hoge verdiepingen, heuvels, bergen; etc. Dan krijg ik last van hoogtevrees die toeslaat in mijn rechterbeen (het been waarmee ik 'apart' loop). Vervolgens durf ik dan geen stap meer te verzetten. Beetje lastig. Zover ik weet, liggen zowel de Akropolis als het Pantheon op een heuvel. Waarschijnlijk wordt het dus aanschouwen vanop een veilige afstand. Ik verwacht dan ook geen buitengewoon gedetailleerde foto's ervan te nemen.
Overigens blijkt niet alles in Athene zo goedkoop. Dertig graden of meer, volop zon. Ik ga zonnebrandcrème nodig hebben. Ik heb thuis nog een volle flacon staan. Dat is 200 ml. Zonnebrandcrème valt in de categorie vloeistoffen en daarvan mag je per product maar maximaal 75 ml meenemen. Ik moet het dus in Athene zelf aanschaffen en las gisteren dat het spul daar peperduur schijnt te zijn.
Woensdag 31 augustus 2022
Mijn tas is al grotendeels ingepakt. Normaal check ik mijn reistas altijd in als ruimbagage, maar dit keer neem ik hem mee als handbagage. Je mag 8 kilo meenemen. Daar kom ik bij lange na niet aan. Bewust, ik ga met mijn fysiek geen 8 kilo lopen sjouwen.
Ik weet zeker dat ik een vliegtuigstoel heb gereserveerd bij de boeking, maar ik kan die nergens terugvinden in de gegevens. Wel belangrijk, want anders plaatsen ze mij helemaal achteraan in het vliegtuig en daar wil ik nu net niet zitten. Onvoldoende beenruimte, je kunt niet zien wat er in de rest van het vliegtuig gebeurt door de positie van de stoelen. Wel goed opletten welk stoelnummer zondag op mijn boardingpass staat.
Ik wacht nog op een datum, locatie en tijdstip voor het interview. Als ik vanmiddag nog niks heb gehoord van mijn contactpersoon bij ARTImeleia, zal ik eens voorzichtig informeren. Komt goed.
Ik wil jullie niet jaloers maken, maar ... waar in België en Nederland vanaf dit weekend buien met onweer worden voorspeld met hoge temperaturen is dit de weerverwachting voor Athene gedurende de periode dat ik er ben (5 t/m 8 september).